“Açma yaram kan gider”...
Yara derin, ağır ve yara kanlı.!Açsan bir türlü, açmasan bir türlü...Ve bin türlü söz ortada. Yaralı evler, yaralı ana ve babalar. Eşlerin, çocukların yaraları.
Açtıkça kanayacak yaraları.!
Ateşin düştüğü yeri nasıl yaktığını 12 Eylül öncesi Ankara Ocağı Başkanı Sevgili Salih DAYAN Başkanım tarafından hem teşkilatlandırma masası hemde “şehit aileleri ile ilgilenme” görevlendirmeden dolayı “yakınen” bu tarifsiz acılara şahit olmuşumdur. Hemde yüzlercesine. Hepsinin ayrı bir hikayesi vardır.
12 Eylül öncesinde, gençken yaşlanmıştık...Nice civanyiğit gençlerimizi vermiştik vatan toprağına.Şimdi vatani görevini yapan delikanlıların bedenleri bir “gül bahçesine” girercesine seriliyor vatan toprağına.!
O zamanlar bizi kınayan
“NEME LAZIMCI” Acem ve Arap kafalı “mıymıntılar” şimdi vatanın bir karış toprağını aziz bildikleri için bedenlerini toprağa bulayanlarıda kınayacaklar mı acep.!
Hani...Sağ-sol çatışmasıydı.!
Hani...gölgelerle mücadele etmiştik.! Hani..kullanılmıştık değil mi. Şimdi “kullanılan” kim peki.?! Bakacağınız yüze, utanacağınız söz söylememek gerekir.!
Belki otuz yıl sonra, şehit düşen civanyiğitlerin ailelerine ve yakınlarına, arkadaşlarını da “siz kullanılmıştınız, ortada bir tehlike yoktu..!!” diyenler olur. Ve bu “iğrenç anlayış” bizim için hiç şaşırtıcı olmaz.!
Mesele...Türk Vatanının bütünlüğü, Türk Devletinin ve Türk Milletinin bekasıdır.! 1980 öncesi de buydu, şimdi de bu. Bugün, aktörlerin makyajları ve sahneleri değişti sadece. Değişmeyen tek bir şey var;Vatanını canından aziz bilen Ülkü Ocaklarında yetişen “Vatansever Türk evlatları.!”
Dün Çanakkale ve Sakarya’da nasıl şehit düştüler ise bugün Hakkari ve Şırnak’da öyle şehit oluyorlar.! Tek bir farkla;O gün düşmanlar ve hainler dışarıdaydılar ve yabancıydılar.
Bugün içimiz bölücü hainlerle ve bütün dünyaları MASA-KASA-NİSA üçlüsü olan “NEME LAZIM” diyen mıymıntılarla kaynıyor.!
Cenab-ı Allah’ın “topraktan geldiniz, toprağa döneceksiniz” buyruğuna en büyük sevgilinin, Hz.Peygamberin yanına dönmelerinde şehitlerimizin zerre üzüntüleri yoktur.!
Belki şehit olmalarına sebep, kendi vatanlarında, kendi bayrağı altında yaşayanlardan gelmiş olmasıdır tek üzüntüleri.!
Biliyoruz ki...unutmak; tükenmektir.
Biliyoruz ki...”Ahde vefasızlık, aynı zamanda imansızlıktır..!!”
Konyalı Jandarma Astsubay Kd. Çvş. Sinan Aktay hain terör örgütü PKK ile girilen çatışmada Yüksekova/Hakkari’de şehit olmuştur. Acılı ailesine sabırlar diliyorum. Milletimizin başı sağolsun.
Rabbim onu gufran, rahmet döşeğinde ağırlasın...
İmanım gereğince inanıyorum ki zaten öyledir, şehittir;
Nezd-i İlahide makamı âlidir.
Peygamber miraca çıktı;
ÜMMETLE döndü,
Yunus buğday için gitti;
HİMMETLE döndü,
Elbet bütün insanlar gitti bir yerlere,
Kimi eliboş, kimi CENNETLE döndü.
Rabbim...12 Eylül öncesi ve sonrası tüm şehitlerimize rahmet eylesin. Türk Devletinin ve Milletinin varlığı daim olsun inşallah.
Kaynak:Ali Kuzencik
